هر آنچه برای پرورش میگو باید بدانید

صفر تا صد پرورش میگو؛ از دریافت مجوز تا رها سازی میگو در استخر

پرورش میگو از این نظر اهمیت دارد که میزان مواد غذایی و پروتئین بسیار غنی و بیشتری نسبت به گوشت دام‌های کشتاری دارد. همچنین گوشت میگو میزان املاح و به‌ویژه کلسیم و فسفر بیشتری نسبت به گوشت دیگر دام‌ها دارد.

میگو از شاخه بندپایان و رده سخت پوستان است. میگوها انواع گوناگونی دارند و بیش از 300 گونه از آن در سراسر جهان وجود دارد. میگوها هم در آب‌های شور و شیرین و هم در مناطق گرمسیر و سردسیر رشد می‌کنند. میگو کف زی است و در نواحی کم عمق پیدا می شود. میگوهای آب‌های خلیج فارس و دریای عمان از نوع گرمسیری می‌باشند.

بخش زیادی از میگو های خوراکی در ایران در دریای عمان و خلیج فارس صید می‌شود. میگوی‌های موجود در آب‌های خلیج فارس و دریای عمان از نوع گرمسیری است. در این مناطق ۱۸ گونه میگو زیست می‌کند. مهم‌ترین گونه اقتصادی میگو، میگوی ببری سبز (Penaeus semisulcatus)است که در این مناطق زندگی می‌کند.

آموزش پرورش میگو

دیگر انواع میگو که در این دریاها زندگی می‌کنند و صید می‌شوند از این قرارند:

خنجری P. stylifera، سفید M. affinis، سفید غربی P. vannamei، سفید هندی Fp. Indicus، ببری سیاه P. monodon، موزی P. merguensis

در کل میگوی بازار نیمی از طریق صید و نیمی از طریق پرورش تهیه می‌شود و ازآنجاکه صید دریایی به بیشترین حد میزان خود رسیده است در سال‌های آینده بیشتر آبزیان خوراکی باید از طریق آبزی‌پروری تهیه شوند.

مجوز مرکز پرورش میگو

برای دریافت مجوز مرکز پرورش میگو می‌بایست به اداره شیلات و سازمان دامپزشکی هر استان مراجعه کرد. برای دریافت پروانه بهره برداری صنعتی می‌بایست از طریق سازمان صنعت، معدن و تجارت هر استان اقدام کرد.

استخر پرورش میگو چگونه است؟

میگو در استخرهای خاکی پرورش داده می‌شود. البته بهترین و بهینه‌ترین روش برای تاسیس استخر پرورش میگو استخر ژئوممبران است که از طریق عایق‌بندی سطح خاک با ورق‌های ژئوممبران ساخته می‌شود. در این رابطه اگر نیاز به اطلاعات کافی دارید می‌توانید مقاله ورق ژئوممبران را مطالعه کنید.

اما برخی از شیوه‌های قدیمی استخر‌های خاکی به گنجایش حداقل یک هکتار و دارای دیواره خاکی است که می تواند با ارتفاع حدود ۲ متر آب را در خود نگهداری نماید بنابراین یک استخر پرورش میگو حدود ۲۰۰۰مترمکعب آب دارد است. به هر حال باید ابتدا آب دریا را از راه احداث کانال به ساحل آورد و به وسیله پمپ آن استخرها را آبگیری کرد. این استخرها دارای یک ورودی آب و یک دهانه یا دریچه هم برای خروج آب است.

قبل از آبگیری باید از طریق صافی‌های مخصوص مواد معلق و اضافی آب گرفته شود تا مانع از شیوع بیماری میگوها در آب شود.

ضدعفونی کردن آب استخر پرورش میگو

قبل از میگوریزی در استخر شود باید آن را ابتدا آهک زنی کند تا موجودات آلوده کننده از سطح استخراز بین بروند و استخر به صورت کامل ضدعفونی شود و بعد از انجام این عمل استخر را آب گیری می‌شود. البته می‌توان به جای آهک از کلر نیز برای ضدعفونی آب استفاده کرد.

غنی‌سازی آب استخر پرورش میگو

برای غنی‌سازی آب استخر نماید از کود شیمیایی و کود مرغی استفاده می‌شود تا مواد مغذی و آبزیان خوراک میگوها به‌ نام‌های فیتوپلانکتون و زئوپلانکتون در ‌استخر تولید شود.
در هر استخر حدوداً ۱۰۰ کیلو کود استفاده می‌شود و اگر در طول دوره پرورش استخر نیاز به کود داشته باشد باز هم می‌توان از کود استفاده کرد. پس از اینکه حدود ۱۰ روز از کودریزی گذشت و آب استخر به رنگ قهوه‌ای درآمد استخر برای ریختن بچه میگو آماده می‌شود.

ذخیره‌سازی میگو یا رهاسازی میگو

آبزی‌پرور برای پرورش میگو باید از مراکز تکثیر لارو میگو بچه میگو یا لارو میگوی خود را که از قبل سفارش داده است خریداری و در استخر پرورش میگو بریزد. قبل از این کار میگوها با دمای استخر و شوری محیط جدید عادت کند. به این منظور حدود یک ساعت و میگوها را در همان کیسه های پلاستیکی که از مرکز تکثیر لارو خریداری شده است درون آب استخر قرار داده و کم کم از آب استخر به آن اضافه می کنند تا میگو با محیط جدید خود کاملا خو بگیرد. در غیر این‌صورت ممکن است عمل میگوریزی تلفات در پی داشته باشد.

در هر استخر پرورش میگو بین ۱۸۰ تا ۲۰۰ هزار بچه میگو را می‌توان رها کرد البته این میزان میگو بدون احتساب دستگاه هواده می‌‌باشد. اگر از هواده استفاده شود میزان ذخیره‌سازی یا میگوریزی می‌تواند تا دو برابر این مقدار افزایش یابد.

میگوهای تازه رهاسازی شده کمتر از یک گرم وزن دارند ولی پس دوره پرورش که حدود ۴ تا ۵ ماه طول می کشد وزن آنها به ۱۵ تا ۲۰ گرم می رسد. از هر استخر حداقل حدود 2 تن میگو می‌توان برداشت کرد.

مراقبت‌های میگو

برای آن‌که میگوها خوب رشد کنند باید هروز به آنها غذا داد و اکسیژن و شوری و دما و پ‌هاش (PH) را اندازه گیری کرد.

هوادهی به میگوها

برای تامین اکسیژن استخر دستگاه هواد نصب می‌شود که دارای پروانه‌هایی است که باعث می‌شود هوای سطح آب استخر با آب ترکیب شده و اکسیژن استخر مخصوصا در اواخر شب و اوایل صبح تامین شود. هر استخر می‌تواند حدود 4 تا 6 ستگاه هواده داشته باشد.

علل بیماری‌های میگوها

تک‌سلولی‌ها رایج‌ترین علت بیماری‌های لارو میگو هستند. علت بیشتر بیماری‌ها معمولاً از نبود بهداشت تانک، کیفیت یا کمیت غذا، تعویض غیرکافی آب و اکسیژن محلول در شرایط بد ناشی می‌شوند. بیماری صدفی یا لکه‌های سیاه که بدیهی‌ترین بیماریهای پوست لارو و میگوهای در اندازه بازاری هستند از تهاجم باکتری‌های تجزیه‌کننده کیتین ناشی می‌شوند و در بعضی از مواقع با قارچ‌ها آلوده می‌گردند.
تاری یا سفیدی بافت‌های عضلانی که غالبا به طرف دم صورت می‌گیرد، نیز احتمال دارد که واکنشی در برابر استرس باشد. همچنین عفونت‌های قارچی لاروها گاهی مشاهده می‌شود اما اغلب در پی بهداشتی‌تر کردن غذا و کاهش تراکم لاروها رفع می‌شوند.

فورمالین 200 – 250 p.p.m روزانه به مدت 30 دقیقه، یکی از بهترین داروها برای درمان بیماری‌های ناشی از تک‌سلولی‌ها و قارچ‌هاست.